RELJEF I KLIMA EVROPE
Reljef Evrope je po svom nastanku polifazan i poligenetskog karaktera jer je na njegovo oblikovanje tokom novije faze alpske orogeneze uticalo više geomorfoloških faktora. Prema vertikalnoj raščlanjenosti oko 80% teritorija Evrope je niže od 500m n/v. Niske naplavne ravni i zaravni zauzimaju oko 74% od ukupne površine Evrope. Po svom prostanstvu posebno se ističu Istočnoevropska ravnica (Rusija) zatim Pribaltička ravnica (Njemačka, Poljska), potom Akvitinska zavala u Francuskoj, Panonska nizija. Brdski tereni uglavnom dominiraju središnjom Evropom. Južnom i jugoistočnom Evropom dominira uglavnom planinski reljef. Klima Evrope je vrlo raznolika prvenstveno zbog njenog geografskog položaja. Krajnje južne dijelove ovog kontinenta obilježava topla i blaga sredozemna klima, koja je varijitet subtropskog klimata. Zapadne i sjeverozapadne dijelove Evrope karakteriše vlažna Atlantska klima, čiji se uticaj smanjuje kako se udaljava u pravcu istoka odnosno ka unutršnjosti kontinenta. Na istoku preovladava kontinentalni klimat, obilježen naglašenim temperaturnim amplitudama i daleko manjom količinom padavina u odnosu na zapadnu Evropu. Na krajnjem sjeveru Skandinavskog poluotoka, Rusije preovladava surovi subarktički klimat. U E klimate takožer spada i surovi Alpski klimat koji uglavnom obilježava visoka planinska područja Alpa, Pirineja, Apenina, Helenida, Dinarida, Karpata i Rodopa. Na klimi Evrope bitno utiče sezonsko gibanje vazdušnih masa različitih termodinamičkih karakteristika. U vezi s tim značajni su prodori Islandskog ciklona sa sjeverozapada, koji je često praćen obilnim padavinama i padom temperatura zraka. Zatim, bitan je uticaj Sibirskog anticiklona sa sjeveroistoka koji donosi u sinoptičkom smislu hladni, suho i vedro vrijeme. Azorski anticiklon sa jugozapada uzrokuje, posebno u ljetnim mjesecima, vrlo toplo i vedro vrijeme u većem dijelu Evrope.
